عدالت

هیچ چیز دنیا عادلانه نیست. حتی همین افکار مثلا فلسفی که خوره ذهن من شده اند.

یلدا

شب یک دقیقه بلند تر شده یعنی یک دقیقه  فرصت بیشتر برای کابوس دیدن .

حرفهای فلسفی پدر

پدرم سواد خواندن نوشتن نمی داند . اما عجیب پیگیر اخبار سیاسی جهان است دیروز از نفوذ ترکیه به شمال خاک عراق برایم تعریف می کرد من هم بی حوصله به نشانه تایید سرم را تکان می دادم. هر وقت خبر کشتار کودکان یا آدم های بیگناه را از تلوزیون می شنود می گوید لعنت به حکومت ها که بر سر قدرت این قدر قتل و کشتار می کنند.

تحت این عنوان

مجله مرد روز را گاهی می خوانم فکر می کنم مطالب خوبی دارد خودش باعث شده که با وبلاگ ها و نویسنده های خوبی در آن اشنا شوم دیشب در یکی از همین وبلاگها می خواندم وقتی حالتان خوب نیس قدرت نوشتن را دست کم نگیرید . نمی دانم چقدر تاثیر آن واقعی باشد ولی به نظر بی تاثیر نیست چون یک جور حرف زدن است یک جور ارتباط برقرار کردن. نزدیک ده سال است که خودم را درگیر شعر کردم گاهی تجربه های خوبی هم داشتم اما هیچ وقت از خود شاعرم راضی نبودم اینجا قرار است بنویسم راجع به چیزهایی غیر شعر .

راستی این پست نخست وبلاگم است .